God's liefde

Navigators Studentenvereniging Utrecht, forum.

Beste Harry,

Of God's liefde voorwaardelijk is, durf ik niet te zeggen. Ik denk bijna van wel. En de (enige) voorwaarde lijkt me die hij stelt, is dat wij open staan voor hem. Dat is iets wat me heel duidelijk wordt, nu ik het boek 'Eindelijk Thuis' van Henry Nouwen (opnieuw) aan het lezen ben, over de thuiskomst van de 'verloren' zoon, of het boek 'Het Vaderhart van God' van Floyd McClung..


Maar om op je vraag terug te komen over Gods Liefde. Het is in het Evangelie waarin God (door Jezus) ons openbaart dat Hij ons als eerste heeft liefgehad. Wat Hij van ons vraagt is een antwoord daarop. Hetzelfde antwoord namelijk, dat wij als mensen ook willen horen in een liefdesrelatie: ' ik ook van jou'! En als uiting van onze liefde voor God, -als bewijs zou je bijna kunnen zeggen- willen wij zijn geboden onderhouden! De geboden zijn dan een uiting van onze liefde. Het is dus altijd eerst de liefde. God liefhebben impliceert dat je zijn geboden wilt onderhouden, uit vrije wil, uit liefde. Maar ook als wij zijn geboden niet zouden onderhouden, dan nog blijft God ons liefhebben.


(De theologische onderbouwing hiervan moet je zelf maar effe opzoeken in de schriften; daar ben ik niet zo goed in. Misschien iets met 'de haren op je hoofd', of een 'moeder die haar zuigeling niet vergeet'.. de verwijzingen in de prediking van Jezus zijn talrijk genoeg, lijkt me!).


Het werkt zo toch ook in een liefdesrelatie met je partner? Als je van haar houdt, dan probeer je het haar naar haar zin te maken, koop je de bloemen die ze mooi vind, probeer je rekening te houden met wat zij graag wil, ja misschien probeer je zelfs haar aanwijzingen op te volgen, misschien draag je zelfs de kleren die zij heeft uitgekozen.. Is je vrijheid daardoor minder geworden? Nee juist meer. En door in vrijheid daarvoor te kiezen is de liefde ook groter geworden. Voilá, zie daar Gods economie: hij verlangt ernaar dat wij Hem in vrijheid liefhebben!


De relatie met God is ook een liefdesrelatie, sterker nog, de menselijke liefde is een afspiegeling van de relatie die ín God is, tussen de Vader en de Zoon. De liefde van God is zelfs zo groot dat het een Persoon is: de derde persoon van de heilige drie ene God, de heilige Geest. Iets wat mij zo helder geworden is door het lezen van een introductie op de Theologie van het lichaam (Christopher West, Theology of the Body for Beginners). Niet dat ik mijn wijsheid uit boeken haal, daar lijkt het misschien op nu ik naar drie boeken verwijs, haha, maar deze boeken geven met heldere woorden uitdrukking aan wat ik vanuit mijn ervaring reeds aanvoelde. Er kan dan ook -ten diepste- geen strijdigheid zijn tussen wat God ons openbaart en wat wij ervaren en onderzoeken (zoals het boek Job ook al aangaf) (PS, dat laatste over Job is mijn pas duidelijk geworden bij een Bijbelexegese door één van de broeder in Taizé; tot dan toe had ik echt een hekel aan dat boek, nu niet meer..).


Om het Johannes evangelie echt te kunnen begrijpen volstaan de boeken niet. De liefde van God is iets dat je ervaren moet hebben. Iets dat hij je ook láát ervaren als je ervoor openstaat. Om daarvoor meer ontvankelijk te zijn in onze drukke wereld- kan het helpen om plaatsen van rust en bezinning op te zoeken. Bijvoorbeeld in de natuur, in de stilte van een Mediterrane kerk, een weekje Taizé, etc.