De waarheid een leugen

Paulo Coelho weet op een meesterlijke wijze de lezer te boeien door een sfeer te scheppen van magie, spanning en bevrijding. Een gids op de weg van de Traditie die je levenswijsheid bijbrengt, een boodschapper die je materiële welvaart zal brengen, en rituelen die je macht en geluk zullen brengen. Een droom die opgaat, niet alleen voor de vrijmetselaar, de rozenkruiser, de kathaar, maar ook voor de moderne stedeling die gevangen zit in een achtbaan van economische vooruitgang, carrière en bevrediging.

In het boek gaat de Braziliaanse schrijver op pelgrimstocht naar Santiago, heeft hij een hang naar de katholieke godsdienst, filosofeert hij over liefde, drijft hij duivels uit, citeert hij Jezus en voelt zich geleidt door de H. Geest. Wie echter ook maar iets afweet van de Camino de Santiago en de katholieke religie, zal al heel snel door de schijn heenprikken. De schrijver geeft namelijk een nieuwe duiding aan de teksten van de apostel Paulus, aan de uitspraken van Jezus en aan de liturgie en riten van de rooms-katholieke kerk: nl. de antichrist. Alle begrippen uit de christelijke traditie, zoals agapé, het Lam, de vergeving van zonden, de Heilige Geest, de Weg, ja zelfs de naam van Petrus, worden van de oorspronkelijke betekenis beroofd en geduid naar het de duivel. De kerk wordt eredienst aan het beest, de ziel wordt geofferd op het altaar van de macht.
De waarheid wordt leugen, de leugen waarheid. Hier is niets nieuws onder de zon. Zolang de vrijmetselarij bestaat, bestaan de geheimzinnige riten rond macht, ziel en eeuwigheid. Nieuw is echter, dat Paulo Coelho er openlijk voor uit komt. En misschien is het ook nieuw, dat wij het allemaal geloven, dat we in de 21e eeuw gewoon te dom zijn om de truc door te hebben, zelfs als de truc wordt uitgelegd. En dit samen met die 30 miljoen mensen die het boek al gelezen hebben.